«Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά. Θ” αφήσω αδέλφια, συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα μες στα λαγκάδια πέρα και τις βουνοπλαγιές»
14/3/1957: Συμπληρώνονται σήμερα 65 χρόνια από τη θυσία του 19χρονου τότε Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Τιμούμε σήμερα τον ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη, που τα μεσάνυκτα της 13ης Μαρτίου 1957, οδηγήθηκε στην αγχόνη τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά μετά, η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας γίνεται πλέον Αθάνατος!
Ο Ευαγόρας πέρασε στο πάνθεον των ηρώων. Γίνεται σύμβολο ηρωισμού και ελευθερίας.
Στο τελευταίο του γράμμα έγραφε:
«Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
