Είναι η ηγετική μορφή του Ολυμπιακού που άφησε το δικό της στίγμα στην ιστορία της ομάδας της Λευκωσίας. Ο Πανίκος Ευθυμιάδης, είναι ο μοναδικός παίκτης των μαυροπράσινων που πανηγύρισε και τα τρία πρωταθλήματα και το μοναδικό κύπελλο, αγωνίστηκε τρεις φορές στην Α Εθνική κατηγορία και ισάριθμες φορές αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του κυπριακού πρωταθλήματος.
Ο Πανίκος Ευθυμιάδης, ή ο Πανίκος του Ολυμπιακού, όπως έμεινε στην ιστορία, γεννήθηκε στη Λινού στις 10 Απριλίου του 1944 και στην 20χρονη εντυπωσιακή του καριέρα γνώρισε μόλις μία ομάδα, τον Ολυμπιακό, του οποίου δόξασε τη φανέλα αλλά και δοξάστηκε γιατί έζησε όλες τις μεγάλες στιγμές του ιστορικού σωματείου. Ό,τι έχει σχέση με τις ιστορικές επιτυχίες του Ολυμπιακού, όχι απλά ήταν μέρος της ιστορίας ο Πανίκος Ευθυμιάδης, αλλά ήταν ηγετική μορφή και μεγάλος πρωταγωνιστής. Για χρόνια συνέθεσε ένα φοβερό δίδυμο με τον Κωστάκη Πιερίδη που έγραψε ιστορία. Δεν είναι συνηθισμένο, γενικά στον ποδοσφαιρικό κόσμο, ένας παίκτης να έχει πάρει στην καριέρα του όλους τους τίτλους που έχει κερδίσει η ομάδα με πολλές δεκαετίες ιστορία.
Ακόμη και στα 35 του χρόνια, ο Πανίκος Ευθυμιάδης, ήταν παρών στον μοναδικό τίτλο κυπέλλου που πήρε η ομάδα του κόντρα στην Αλκή, την οποία νίκησε στο ΓΣΠ με 2-0. Κατάφερνε να συνδυάζει τη δημιουργία με το σκοράρισμα και το ότι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος τρεις φορές, τα λέει όλα. Πιθανόν να ήταν και περισσότερες φορές, αν ο Ολυμπιακός δεν αγωνιζόταν ισάριθμες φορές στην Α Εθνική κατηγορία. Για την ιστορία, ο Ευθυμιάδης άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα με αντίπαλο την ΑΥΜΑ το 1960-61, πέτυχε δυο γκολ στο 6-3 του Ολυμπιακού και το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι για τον 16χρονο τότε Ευθυμιάδη. Στην ενδεκάδα τον είχε βάλει ο αείμνηστος Πάμπος Αβρααμίδης.
Ο Πανίκος Ευθυμιάδης ήταν σεβαστός από συμπαίκτες και αντιπάλους, και ένας από αυτούς ήταν και ο Κυριάκος Κουρέας της Νέας Σαλαμίνας που έκανε σπουδαία καριέρα στον Ολυμπιακό Πειραίως ο οποίος για τον Ευθυμιάδη ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το πιο σημαντικό για τον Πανίκο είναι ότι και σαν παίκτης και σαν άνθρωπος ήταν αληθινός. Ο συνδυασμός αυτών των δυο θεωρώ ήταν το μεγαλύτερο κέρδος για τον Ευθυμιάδη πέρα βέβαια από την αγωνιστική του αξία, την οποία ουδείς αμφισβητεί. Ήταν πάντα κοντά στις φάσεις, ήταν τεχνίτης και πονηρός με την καλή έννοια, είχε καλές τοποθετήσεις και γενικά ήταν από τους λίγους αντιπάλους που ταλαιπωρούσαν την οποιαδήποτε άμυνα. Μέσα στην περιοχή σπάνια έχανε την ευκαιρία να πετύχει γκολ και γενικά ήταν από τους κορυφαίους στο είδος του. Από τους παίκτες που δεν ήθελε κανένας αμυντικός να τον έχει αντίπαλο».
